علاقه اولیه به اینکه سویا از چی درست میشه توسط اپیدمیولوژی جغرافیایی تقویت شد و همچنین مشاهده اینکه جمعیت هایی که سویا زیادی مصرف می کنند، به ویژه آنهایی که در آسیای شرقی هستند، سرطان سینه، سرطان پروستات و بیماری های قلبی عروقی کمتری دارند و شکستگی های استخوانی کمتری دارند.
به‌علاوه، زنان در این جمعیت‌ها علائم یائسگی کمتری مانند گرگرفتگی را گزارش می‌کنند و هم مردان و هم زنان شیوع کمتری از بیماری‌های مغزی مرتبط با پیری دارند.
از آنجایی که سبک زندگی می‌تواند بر رشد بیماری‌های مزمن تأثیر بگذارد و رژیم غذایی یک عامل اصلی سبک زندگی است، رژیم‌های غذایی سنتی آسیایی توجه قابل توجهی را به خود جلب کردند.
سویا و غذاهای سویا حاوی انواع مختلفی از اجزای زیست فعال از جمله ساپونین ها، مهارکننده های پروتئاز، اسید فیتیک و ایزوفلاون ها هستند. ایزوفلاون ها متعلق به دسته ای از ترکیبات هستند که عموماً به عنوان فیتواستروژن شناخته می شوند، ترکیبات گیاهی که ساختارهای استروژن مانند دارند.
ایزوفلاون غالب در سویا جنیستئین است و دایدزین و گلیسیتین باقی مانده را تشکیل می دهند در سویا، ایزوفلاون‌ها تقریباً به طور کامل به قندها متصل می‌شوند و ترکیبات مربوطه جنیستین، دایدزین و گلیسیتین را تولید می‌کنند.
ایزوفلاون های سویا با اثرات سلامتی متعددی مرتبط هستند، اما قدرت این روابط و اینکه آیا اثرات مفیدی دارند به شدت مورد بحث است.
ایزوفلاون های سویا اغلب به عنوان استروژن های ضعیف نامیده می شوند و بسته به شرایط خاص، می توانند به عنوان آگونیست، آگونیست جزئی یا آنتاگونیست استروژن های درون زا (مانند استرادیول) و بیگانه استروژن ها (از جمله فیتواستروژن ها) در گیرنده های استروژن عمل کنند. با این حال، آنها به ویژه قوی نیستند و فعالیت بر اساس غلظت بافت، نوع سلول، نوع گیرنده هورمونی و مرحله تمایز متفاوت است.
علاوه بر فعالیت گیرنده استروژن، ایزوفلاون ها همچنین ممکن است با مهار آروماتاز، هیدروکسی استروئید دهیدروژناز و استروئید α ردوکتاز، و با تغییر نسبت متابولیت های استرادیول، با متابولیسم استروئید تداخل کنند.
ایزوفلاون های سویا نیز ممکن است به عنوان آنتی اکسیدان عمل کنند و مهارکننده های پروتئازها، تیروزین کینازها و توپوایزومرازها باشند.
القاء کننده آنزیم های فاز I و/یا فاز II مانند سیتوکروم P450s، گلوتاتیون S-ترانسفراز، و کینون ردوکتاز هستند
