بسیاری از مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که درمان موضعی یا مصرف خوراکی پلیفنلهای چای سبز، تومورزایی پوست ناشی از سرطانزا یا اشعه ماوراء بنفش را در مدلهای مختلف حیوانی مهار میکند.
به گفته تیم هیروفومی تاچیبانا در دانشگاه کیوشو در ژاپن، چایی سبز کیلویی به دلیل وجود EGCG در برابر طیف وسیعی از سرطان ها از جمله سرطان ریه، پروستات و سینه محافظت می کند.
تحقیقات آنها نشان داد که رشد سلول های سرطانی ریه انسان که دارای گیرنده سلولی به نام 67 LR هستند، پس از نوشیدن تنها دو یا سه فنجان چای سبز به طور قابل توجهی کند می شود.
این تحقیق همچنین نشان داد که 67 LR در انتشار بیماری های پریون مانند بیماری جنون گاوی در انسان نقش دارد.
بنابراین آگاهی از تأثیر EGCG بر 67 LR ممکن است پیامدهایی در درمان این بیماری ها داشته باشد.
مطالعات تجربی انجامشده در مدلهای in vitro و in vivo نشان میدهد که GTPs یا EGCG از فتوکارسینوژنز به دنبال مکانیسمهای متعددی که شامل اهداف مولکولی متعدد هستند، که در شکل 2 خلاصه شده است، جلوگیری میکند.
مشاهدات اپیدمیولوژیک حاکی از ارتباط معکوس بین مصرف چای و بروز بیماری های قلبی عروقی به خوبی ثابت شده است.
یک بررسی اخیر یک مرور کلی از اثرات ترکیبات پلی فنولی در چای بر عملکرد سیستم قلبی عروقی، به ویژه در مسیرهای مختلف انتقال سیگنال در سلول های قلبی عروقی ارائه می دهد.
مکانیسم های اساسی پلی فنول های چای در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، با این حال، هنوز به خوبی شناخته نشده است.
به طور گسترده ای شناخته شده است، اما هنوز جای سوال وجود دارد که چرا بروز حوادث عروق کرونر (مرگ قطعاً یا احتمالاً به دلیل بیماری عروق کرونر قلب یا انفارکتوس غیر کشنده میوکارد) در ژاپن به طور قابل توجهی کمتر از جمعیت های غربی است.