تاریخچه پوشاک در شبه قاره هند و همچنین رفتن لباس هندی در افغانستان را می توان به تمدن دره سند یا قبل از آن ردیابی کرد. هندی‌ها عمدتاً لباس‌هایی می‌پوشیدند که از پنبه‌های محلی تولید می‌شد . هند یکی از اولین مکان هایی بود که در آن پنبه حتی در 2500 سال قبل از میلاد در دوران هاراپان کشت و استفاده شد.
بقایای لباس‌های باستانی هند را می‌توان در مجسمه‌های کشف‌شده از مکان‌های نزدیک تمدن دره سند ، مجسمه‌های سنگ‌تراش شده ، نقاشی‌های غار ، و اشکال هنری انسانی یافت شده در معابد و بناهای تاریخی یافت.
در این متون مقدس، چهره‌های انسانی که لباس‌هایی پوشیده است که می‌توان آن را دور بدن پیچیده کرد، مشاهده می‌کند. گرفتن مصادیق ساریبا عمامه و دوتی ، لباس‌های سنتی هندی عمدتاً به روش‌های مختلف به دور بدن می‌بندند.
شواهدی برای منسوجات در تمدن دره سند از منسوجات حفظ شده در دسترس نیست، بلکه از برداشت های ساخته شده از خاک رس و از شبه شکل های حفظ شده در دسترس است. تنها شواهدی که برای پوشاک یافت شده از شمایل نگاری و برخی مجسمه های کشف شده هاراپا است که معمولاً بدون لباس هستند.
این تصاویر کوچک نشان می‌دهد که معمولاً مردان پارچه‌ای بلند می‌پوشیدند که روی کمرشان پیچیده می‌شد و آن را در پشت می‌بستند (درست مانند یک دوتی نزدیک چسبیده).
عمامه نیز در برخی از جوامع مرسوم بود، همانطور که توسط برخی از مجسمه های مردانه نشان داده شده است. شواهد همچنین نشان می دهد که در جامعه طبقات بالاتر، رسم پوشیدن ردای بلند بر روی شانه چپ برای نشان دادن تجمل آنها وجود داشته است.
پوشش معمولی زنان در آن زمان دامن بسیار کم پشت تا زانو بود که کمر را برهنه می کرد. روسری های نخی نیز توسط زنان پوشیده می شد. زنان همچنین دامن بلند، تونیک تنگ دوخته شده در بالاتنه و شلوار خود می پوشیدند.
