باند کشی مشکی فشاری الاستیک انواع مختلفی دارند و بسته به نحوه استفاده می توانند حالت های عملکرد متفاوتی داشته باشند در توانبخشی عروقی، هدف آنها دوز فشار بر بافت ها و وریدها، کنترل و کاهش ادم، مقابله با اثرات منفی فشار خون وریدی و بهبود اکسیژن رسانی بافت است.
باند فلبولوژیک بسته به اینکه می خواهید از “فشار استراحت” (استاتیک) یا “فشار کاری” (دینامیک) بهره مند شوید، از موقعیت های مختلفی بهره می برد فشار استراحت (PdR) اساساً به کشش ساختاری بانداژ بستگی دارد، یعنی به توانایی بازیابی طول پایه پس از گسترش.
فشار در حالت استراحت در صورت استفاده از باندهای الاستیک بلند که اثر فشاری مهمی بر روی سطح ایجاد می کند که دقیقاً در شرایط استراحت مناسب است اما قادر به مقابله با انبساط عضلات زیرین شکم در زمان راه رفتن نیست، بیشتر است.
فشار کاری (PdL) در عوض به اعتبار انبساط و انقباض عضلات پا بستگی دارد. ماهیچه های سورال ساختارهایی هستند که می توانند در طول فعالیت خود کوتاه شوند: شکم ماهیچه ها به صورت جانبی متورم می شوند و فشار مفیدی را روی عروق وریدی عمیق اعمال می کنند.
برای به دست آوردن فشار کاری بالا، لازم است از بانداژهایی با قابلیت انبساط کمتر استفاده شود که قادر به مهار انبساط و انقباض عضلات پا هستند.
چندلایه_زهکشی_02 سه نوع بانداژ وجود دارد:
بانداژها غیر کشسان یا با قابلیت کشش کاهش یافته (تا 40 درصد مقدار پایه قابل کشش هستند).
آنها می توانند چسبنده باشند یا نباشند و فشار کاری بسیار بالا اما فشار استراحت کم دارند: این یک بانداژ ناکارآمد برای افراد غیر سرپایی است. باند کشی کوتاه، یعنی با کشش کمتر از 70 درصد در کشش حدود 50 درصد، فشاری در حدود 8-12 میلی متر جیوه اعمال می کند.
باند با کشش متوسط (قابل کشش بین 70-140 درصد مقدار پایه).
آنها فشار کاری کمتری نسبت به غیرالاستیک اعمال می کنند، اما فشار استراحت خوبی دارند: می توان از آنها در بیماران مبتلا به ادم استفاده کرد که قادر به راه رفتن آسان نیستند، اما برای پانسمان های مکرر نیاز به برداشتن بانداژ دارند. فشار در تنش حدود 18 میلی متر جیوه است و باید در عصر برداشته شود.
